Microsoft, su altı veri merkezlerinin sürdürülebilirliğini test eden iki yıllık bir deneyi tamamladı. Sonuçlar, verilerimizin çok da uzak olmayan bir gelecekte denizin altında kalabileceğini gösteriyor.
Natick Projesi, denizaltı veri merkezlerinin gerçek olabilirliğini belirlemeye yönelik bir araştırma projesidir. 2018 ilkbaharında, Natick Projesi’nden ekip üyeleri, İskoçya’nın Orkney Adaları açıklarındaki 117 fitlik suya nitrojenle dolu devasa bir tüp yerleştirdiler. İçeride ekip üyelerinin önümüzdeki iki yıl boyunca izlediği çalışan bilgisayar sunucuları vardı. Aşındırıcı oksijen ve nem içermeyen kontrollü bir ortamın yanı sıra insan etkileşiminden kaynaklanan çarpma ve sarsıntıların sunucu güvenilirliğini artırıp artırmadığını görmek istediler.
Microsoft, Orkney Adaları’nı kısmen, oradaki enerji şebekesi tamamen rüzgar ve güneş ve diğer deneysel yeşil enerjilerden güç aldığı için seçti. Derin su dağıtımı, soğutmaya ve kontrollü bir ortama hazır erişim sağlar ve aynı yerde bulunan yenilenebilir güç kaynakları tarafından çalıştırılma potansiyeline sahiptir. Proje’nin doğayla olan etkisi incelendiğinde ise Natick veri merkezlerinin soğutma veya başka herhangi bir amaçla su tüketmediği görülüyor. Natick veri merkezlerinin tamamen geri dönüştürülmesi öngörülüyor.
Projenin 1. aşamasında ekip, denizaltı ortamında veri merkezi ekipmanını başarıyla kurup çalıştırılabileceğini doğruladı. Prototiplerinin ele aldığı zorluklar arasında, büyük ölçekli elektroniklerin soğutulması ve biyolojik kirliliğin etkilerine karşı dayanıklılık yer alıyordu. 2. aşamada ise tam ölçekli denizaltı veri merkezi modüllerinin ekonomik olarak üretilebileceği görüldü.
Natick, sunucuları ve diğer ekipmanları arıza belirtilerine karşı izlemek ve ortam ile sunucu ömrü arasındaki herhangi bir ilişkiyi belirlemeye çalışmak için yapay zeka kullanıyor.
